Onze eerste belevenissen in India!
Blijf op de hoogte en volg Beau
29 December 2015 | India, Benares
16 december was het dan eindelijk zo ver, met onze backpacks op weg naar India! Eerst vier weken verschillende delen van het land bekijken en daarna acht weken coschap in Manipal. Je hoort vooraf allerlei verhalen en probeert daar een beeld bij te vormen, maar bijna alles hier is zó anders dan in Nederland dat we onze ogen uit kijken!
Bij onze aankomst in New Delhi viel gelijk de rokerige lucht op met daarbij een enorme drukte van mensen en toeterend verkeer. Ons eerste ritje in een tuktuk was een echte belevenis, alleen werden we niet naar de markt gebracht waar we heen wilden, maar naar een winkel waar de bestuurder zelf aan kon verdienen. Ook in de dagen daarna werden we door onze chauffeur verschillende keren ongevraagd bij winkels afgezet waar we binnen moesten kijken en het liefst wat kopen natuurlijk. Veel Indiase mensen gaan er van uit dat alle blanke mensen rijk zijn en ze proberen dan ook op allerlei manieren om geld van je te krijgen. Afdingen is dan ook een must bij alles wat je doet en dan nog betaal je vaak veel meer als buitenlander. Na alle mooie bezienswaardigheden in Delhi zijn we met de trein naar Jaipur gegaan. Daar aangekomen zijn we met een chauffeur de stad in gegaan. Het leuke aan een chauffeur vind ik dat je hem onderweg van alles kan vragen over de Indiase cultuur en gebruiken. Zo kwamen we meer over het kastensysteem te weten. Sommige mensen hebben een oranje of witte kleur in hun haar en dit geeft hun kaste aan. Ook is het nog altijd zo dat als een familielid trouwt met iemand van een andere kaste, hij niet meer tot de familie behoort. Wat nog meer erg opvalt hier is de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Zo vertelde onze chauffeur dat Hindi kinderen proberen te krijgen tot ze een jongen krijgen. De mogelijkheid om vooraf het geslacht van het kind te weten, leidt hier dan ook tot problemen aangezien jongens meer gewenst zijn. Er is al een mannenoverschot in Noord-India en dit zal met alle ontwikkelingen alleen nog maar erger worden. Verder zijn scholen, ziekenhuizen, wachtruimten op stations, etc. nog altijd gescheiden. Het laatste opvallende voorbeeld vind ik de rolverdeling in de dorpen. De vrouwen moeten het huishouden doen, voor de kinderen zorgen en alles op het land doen terwijl de mannen mogen ontspannen, kaarten en chai drinken. Wat een geluk dat ik in Raamsdonk ben geboren en niet in een dorp in India!
Nu weer even terug naar onze reis! Na Jaipur zijn we doorgegaan naar Ranthambore. Daar zijn we twee keer op safari geweest in het tijger reservaat. Je moet veel geluk hebben om ook daadwerkelijk tijgers te zien, maar gelukkig hadden we dat de eerste safari! We zagen drie tijgers, wel achter de takken, maar slechts op drie meter afstand van onze open jeep! Verder hebben we ook herten, antilopen, blue cows, apen, wilde zwijnen en mooie vogels gezien! De volgende morgen zijn we naar Agra gereden. We hebben de taj mahal in de vroege ochtend bekeken. Erg mooi, al hing er veel rokerige lucht. De kerst hebben we doorgebracht in Orccha, een rustiger dorp aan een rivier. Bij ons favoriete restaurantje daar hebben we lekker gegeten en op straat wenste mensen ons een fijne kerst. Op tweede kerstavond stond er een nieuwe uitdaging voor ons klaar; de nachttrein. Al is de tweede klas stukke beter dan de uitpuilende algemene wagons voor lokale mensen, toch is het voor ons nog steeds vrij vol, zijn er geen coupés maar één ruimte en is de hygiëne veel minder. Maar hygiëne kennen ze hier uberhaupt niet echt, dus daar raken we al redelijk aan gewend. 'S ochtends kwamen we aan in Varanasi, de heiligste stad van India. Daar hebben we een soort van kerstmarkt bezocht en de volgende dag zijn we bij zonsopkomst en bij zonsondergang gaan varen op de Ganges. Dit hadden we echt niet willen missen. Er zijn 90 ghats, lange uitgespreide trappen leidend naar het water. We hebben mensen zich ritueel zien wassen om zonden weg te spoelen en we hebben de twee crematie-ghats gezien. De gids op de boot vertelde ons over de rituelen bij de crematie en over de bijzondere rol van Varanasi in de hindoereligie. Een voorbeeld hiervan is dat sterven in Varanasi zorgt voor verlossing van de cyclus van geboorte en dood. We hebben ook kaarsjes met bloemen in het water gelaten als offer waarbij je een wens kan doen.
Over een aantal dagen gaan we naar Mumbai om onder meer oud en nieuw te vieren. Een verslag hiervan volgt in de volgende blog!
Tot snel allemaal!
Bij onze aankomst in New Delhi viel gelijk de rokerige lucht op met daarbij een enorme drukte van mensen en toeterend verkeer. Ons eerste ritje in een tuktuk was een echte belevenis, alleen werden we niet naar de markt gebracht waar we heen wilden, maar naar een winkel waar de bestuurder zelf aan kon verdienen. Ook in de dagen daarna werden we door onze chauffeur verschillende keren ongevraagd bij winkels afgezet waar we binnen moesten kijken en het liefst wat kopen natuurlijk. Veel Indiase mensen gaan er van uit dat alle blanke mensen rijk zijn en ze proberen dan ook op allerlei manieren om geld van je te krijgen. Afdingen is dan ook een must bij alles wat je doet en dan nog betaal je vaak veel meer als buitenlander. Na alle mooie bezienswaardigheden in Delhi zijn we met de trein naar Jaipur gegaan. Daar aangekomen zijn we met een chauffeur de stad in gegaan. Het leuke aan een chauffeur vind ik dat je hem onderweg van alles kan vragen over de Indiase cultuur en gebruiken. Zo kwamen we meer over het kastensysteem te weten. Sommige mensen hebben een oranje of witte kleur in hun haar en dit geeft hun kaste aan. Ook is het nog altijd zo dat als een familielid trouwt met iemand van een andere kaste, hij niet meer tot de familie behoort. Wat nog meer erg opvalt hier is de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Zo vertelde onze chauffeur dat Hindi kinderen proberen te krijgen tot ze een jongen krijgen. De mogelijkheid om vooraf het geslacht van het kind te weten, leidt hier dan ook tot problemen aangezien jongens meer gewenst zijn. Er is al een mannenoverschot in Noord-India en dit zal met alle ontwikkelingen alleen nog maar erger worden. Verder zijn scholen, ziekenhuizen, wachtruimten op stations, etc. nog altijd gescheiden. Het laatste opvallende voorbeeld vind ik de rolverdeling in de dorpen. De vrouwen moeten het huishouden doen, voor de kinderen zorgen en alles op het land doen terwijl de mannen mogen ontspannen, kaarten en chai drinken. Wat een geluk dat ik in Raamsdonk ben geboren en niet in een dorp in India!
Nu weer even terug naar onze reis! Na Jaipur zijn we doorgegaan naar Ranthambore. Daar zijn we twee keer op safari geweest in het tijger reservaat. Je moet veel geluk hebben om ook daadwerkelijk tijgers te zien, maar gelukkig hadden we dat de eerste safari! We zagen drie tijgers, wel achter de takken, maar slechts op drie meter afstand van onze open jeep! Verder hebben we ook herten, antilopen, blue cows, apen, wilde zwijnen en mooie vogels gezien! De volgende morgen zijn we naar Agra gereden. We hebben de taj mahal in de vroege ochtend bekeken. Erg mooi, al hing er veel rokerige lucht. De kerst hebben we doorgebracht in Orccha, een rustiger dorp aan een rivier. Bij ons favoriete restaurantje daar hebben we lekker gegeten en op straat wenste mensen ons een fijne kerst. Op tweede kerstavond stond er een nieuwe uitdaging voor ons klaar; de nachttrein. Al is de tweede klas stukke beter dan de uitpuilende algemene wagons voor lokale mensen, toch is het voor ons nog steeds vrij vol, zijn er geen coupés maar één ruimte en is de hygiëne veel minder. Maar hygiëne kennen ze hier uberhaupt niet echt, dus daar raken we al redelijk aan gewend. 'S ochtends kwamen we aan in Varanasi, de heiligste stad van India. Daar hebben we een soort van kerstmarkt bezocht en de volgende dag zijn we bij zonsopkomst en bij zonsondergang gaan varen op de Ganges. Dit hadden we echt niet willen missen. Er zijn 90 ghats, lange uitgespreide trappen leidend naar het water. We hebben mensen zich ritueel zien wassen om zonden weg te spoelen en we hebben de twee crematie-ghats gezien. De gids op de boot vertelde ons over de rituelen bij de crematie en over de bijzondere rol van Varanasi in de hindoereligie. Een voorbeeld hiervan is dat sterven in Varanasi zorgt voor verlossing van de cyclus van geboorte en dood. We hebben ook kaarsjes met bloemen in het water gelaten als offer waarbij je een wens kan doen.
Over een aantal dagen gaan we naar Mumbai om onder meer oud en nieuw te vieren. Een verslag hiervan volgt in de volgende blog!
Tot snel allemaal!
-
29 December 2015 - 16:59
Angela Elshout:
Mooie belevenissen Beau! En je gaat vast nog veel meer moois zien. Veel plezier! -
29 December 2015 - 17:50
Hans Van Den Bunder:
Hallo Beau, Fenne en Tessel. Zo te lezen hebben jullie het allemaal dik voor elkaar en hebben jullie het naar je zin. Ingrid en ik wensen jullie alvast een spetterende jaarwisseling. Een hele dikke knuffel speciaal voor Fenne. -
30 December 2015 - 15:56
Nick:
Echt gaaf, die tijger! Mooi verslag, je krijgt wel in de gaten hoe het werkt daar. Echt jammer als je daar een meisje bent. Leve Europa!
Nu al benieuwd naar het volgende verslag! -
31 December 2015 - 16:31
Angela Elshout:
Hallo meiden, nog een paar uurtjes en dan is het bij jullie al nieuwjaar. Bij ons pas 4,5 uur later, toch vreemd. Bijzonder om dit te kunnen vieren in Mumbai! Geniet ervan en vast een ontzettend goed nieuw jaar! Proost! xxx
-
06 Januari 2016 - 19:03
José Tax:
Hoi Beau ,
Wat heb je al veel mooie dingen gezien en meegemaakt. Ik hoorde dat jullie nu van jullie laatste vrije dagen dagen aan het genieten zijn. En dan gaat het gebeuren. Werken in het ziekenhuis. Zal ook weer wel een cultuuromslag zijn! Hopelijk kunnen we snel je ervaringen lezen. Heel veel succes en maak er iets moois van. X Peter en José
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
